Een echtscheiding is altijd een vervelend hoofdstuk in het leven, en als er kinderen in het spel zijn is het vaak nog moeilijker. Je moet rekening houden met zowel de juridische gevolgen als de psychologische gevolgen voor het kind. Er zijn een aantal regels en aandachtspunten die het proces enigszins kunnen vergemakkelijken. Meer informatie kunt u vinden op advocaat-scheiding-amsterdam.nl
Omgangsrecht
In beginsel heeft het kind recht op omgang met beide ouders na de scheiding. De ouders zijn ook wettelijk verplicht om in contact te blijven met hun kinderen. Ouders kunnen zelf een omgangsregeling opstellen, via een mediator, een echtscheidingsadvocaat of desnoods via een uitspraak van de rechter. Advocaat scheiding Amsterdam is in de omgeving van de hoofdstad een specialist in het regelen van deze zaken.
Er zijn enkele bepalingen waarin het omgangsrecht kan vervallen, wettelijk gezien kan hiertoe besloten worden in de volgende gevallen:
- Wanneer een ouder niet geschikt is of in staat is tot omgang
- Omgang zou nadelig zijn voor de lichamelijke of geestelijke ontwikkeling van het kind
- Er zijn zwaarwegende belangen die omgang onmogelijk of onwenselijk maken
- Een kind van twaalf jaar of ouder maakt zelf bezwaar
Er zijn ook gevallen waarin andere personen aanspraak kunnen maken op het omgangsrecht:
- Een biologische vader die het kind niet erkend heeft
- Een pleegouder die het kind langer dan een jaar heeft verzorgd
- Familieleden in de tweede graad zoals grootouders, ooms en tantes, mits er een aantoonbaar belangrijke relatie bestaat
Omgangsregeling
De ouders dienen zelf een omgangsregeling op te stellen, eventueel via een echtscheidingsadvocaat. Daarbij is er meestal sprake van één verzorgende ouder die de dagelijkse opvoeding op zich neemt. De andere ouder zal de kinderen minder vaak zien, vaak in het weekend of vakanties, buiten schooltijden. Er wordt van de ouders verwacht dat ze een regeling treffen die in het belang is van de kinderen. Je moet hierbij denken aan scholing, bestaande vriendenkring, hobby's, activiteiten etc.
Sommige ouders treffen een regeling waarbij ze een gelijk aandeel houden in de opvoeding. Dit kan bijvoorbeeld als ze beiden in de buurt van de school wonen. Deze constructie wordt populairder omdat de vader (in de meeste gevallen) zo bij een groter deel van de opvoeding aanwezig kan zijn. Maar allereerst moet je denken aan het belang van de kinderen.
Vanaf het twaalfde levensjaar heeft het kind zelf ook inspraak in de omgangsregeling tussen de ouders en kan hierbij door een rechter gehoord worden.
Het is mogelijk de omgangsregeling te wijzigen. Bijvoorbeeld wanneer de huidige regeling niet (meer) voldoet aan de belangen van het kind. Of een ouder die verhuist naar een andere locatie. Het kan ook zijn dat een ouder de regelingen niet nakomt waardoor een wijziging wenselijk is.
Naast de regels van de omgangsregeling dien je altijd rekening te houden met de veranderende belangen van het kind. Een kleuter heeft andere behoeftes dan een tiener, beide ouders dienen daar rekening mee te houden.
Kinderalimentatie
De niet-verzorgende ouder is verplicht kinderalimentatie te betalen tot uiterlijk de leeftijd van 21 jaar, of wanneer het kind financieel zelfstandig is. Dit bedrag komt ten goede aan het onderhoud van het kind, zoals scholing, kleding en kosten voor activiteiten. Er is een rekentabel om de hoogte van dit bedrag te bepalen waarbij onder andere rekening gehouden wordt met het inkomen van de niet-verzorgende ouder.
In het geval van co-ouderschap waarbij beide ouders een gelijkwaardige omgangsregeling treffen zal normaal gesproken geen bedrag worden afgesproken voor kinderalimentatie maar de kosten worden gelijkwaardig verdeeld tussen de ouders. Kinderalimentatie is sinds 2015 niet meer aftrekbaar voor de inkomstenbelasting.
Naast de juridische en financiële kwesties zijn ook de gevoelens van het kind erg belangrijk. Beide ouders zijn verantwoordelijk voor een goede relatie met het kind, ongeacht bij wie het kind de meeste tijd doorbrengt. Let dan ook goed op de signalen die het kind zelf vertoont en handel tijdig.
Het kind is niet schuldig
Kinderen zoek vaak vanuit hun eigen standpunt naar een reden voor de scheiding. Omdat ze denken vanuit een innerlijk perspectief kunnen ze gaan zoeken naar fouten die zij hebben gemaakt om de scheiding te veroorzaken. Benadruk dat het een kwestie is tussen de ouders en dat het kind niet de reden is voor het verbreken van de relatie.
Durf eerlijk te zijn
Ouders willen graag hun kinderen in bescherming nemen en zullen soms de waarheid verbuigen of anders uitleggen om de pijn te verzachten. Maar dit kan averechts werken. Een scheiding is een lastige zaak, en het kind mag weten dat het niet altijd eenvoudig zal zijn. Als kinderen met vragen komen probeer dan altijd duidelijke en eerlijke antwoorden te geven.
Luister naar het kind
Het is van groot belang om naar het kind te luisteren, probeer signalen op te pikken. Een kind kan een emotionele situatie niet altijd goed onder woorden brengen, en je mist vaak informatie van gebeurtenissen bij de andere ouder. Probeer een open communicatie te houden met het kind, geef aan dat een kind vrijuit kan spreken, ook als het negatief geladen informatie is.
De ouders blijven één partij
Een echtscheiding vindt niet voor niets plaats, de voormalige partners hebben andere zienswijzen en kunnen niet altijd goed overweg met elkaar. Probeer deze emoties niet aan het kind te tonen, dat is niet relevant en zelfs schadelijk voor de relatie. Beperk je tot zaken die aansluiten bij het kind, en probeer met de ex-partner afspraken te maken over algemene gedragsregels. Je mag een kind niet laten kiezen tussen ouders, en je moet een kind niet het gevoel geven dat één ouder met andere regels werkt. Voor het kind blijf je een eenheid van ouderschap, los van de persoon.
Doe samen onderzoek
Spreek met kinderen en ouders in dezelfde situatie en lees samen boeken over dit onderwerp. Laat het kind zien dat ze niet alleen staan en dat er met de situatie om te gaan is. Andere kinderen en ouders kunnen nieuw inzicht en advies over een goede verwerking van het echtscheidingsproces geven.
Een echtscheiding is meer dan het uit elkaar gaan van twee partijen. De familie en met name de kinderen maken ook een cruciaal deel uit van de scheiding. Het zijn mensen met gevoelens en met een mening, ze hebben in hun jaren van ontwikkeling behoefte aan stabiliteit, openheid en vertrouwen.